Entowie: kadr z filmowej trylogi „Władca Pierścieni” reż.Peter Jackson
Entowie, nazywani także Pasterzami Drzew, to starożytne istoty z uniwersum J.R.R. Tolkiena, które odegrały ważną rolę w historii Śródziemia. Opisani w takich dziełach jak „Władca Pierścieni” oraz „Silmarillion”, Entowie są wielkimi, drzewopodobnymi istotami stworzonymi, by opiekować się lasami i roślinnością Śródziemia. Są symbolem starożytnej mądrości i siły natury, która staje w obronie swojego świata przed niszczycielskimi siłami zła.
Pochodzenie Entów
Entowie zostali stworzeni przez Eru Ilúvatara, najwyższą istotę w mitologii Tolkiena, na prośbę Yavanny, jednej z Valarów i opiekunki przyrody. Yavanna, dostrzegając, jak inne rasy mogą niszczyć roślinność i drzewa, poprosiła Ilúvatara o stworzenie istot, które mogłyby bronić lasów przed szkodą wyrządzoną przez inne stworzenia. Tak powstali Entowie – potężni strażnicy przyrody.
Pierwsi Entowie zostali obudzeni przez Yavannę w Pierwszej Erze, jednakże w „Władcy Pierścieni” są oni już bardzo starą rasą, powoli wymierającą. Niegdyś aktywni opiekunowie wielkich lasów Śródziemia, w czasach Trzeciej Ery Entowie stali się bardziej pasywni, a ich liczba znacznie zmalała. Przez tysiąclecia ich zapał wygasł, a ich rzadki kontakt z innymi rasami przyczynił się do ich izolacji.
Wygląd i Charakterystyka
Entowie są wielkimi, humanoidalnymi stworzeniami, które wyglądem przypominają drzewa. Ich skóra jest twarda jak kora, a ciało porasta gęste listowie. Każdy Ent może przypominać inny gatunek drzewa, w zależności od tego, z jakim rodzajem drzew są związani. Są niezwykle wysokie, niektóre z nich mogą mierzyć nawet kilkanaście metrów, i bardzo silne.
Mimo swojego drzewopodobnego wyglądu, Entowie są inteligentnymi i mądrymi istotami. Mówią powoli i rozwlekle, co odzwierciedla ich długowieczność i ostrożność w działaniu. Entowie bardzo cenią naturę i z całego serca troszczą się o lasy i drzewa, które traktują niemal jak swoje potomstwo.
Entowie poruszają się powoli, ale w razie potrzeby mogą być niezwykle szybcy i silni. Są niemal nie do pokonania, gdy staną do walki, wykorzystując swoją olbrzymią siłę do obrony przyrody przed zagrożeniami.
Rola Entów w „Władcy Pierścieni”
Jednym z kluczowych momentów, w którym Entowie odegrali ważną rolę, była ich interwencja w Wojnie o Pierścień. W „Władcy Pierścieni” Entowie mieszkają w Fangornie, starym i tajemniczym lesie u podnóża Gór Mglistych. Fangorn to również imię najstarszego i najważniejszego z Entów, znanego także jako Drzewiec (Treebeard).
W Trzeciej Erze Entowie są już znacznie mniej aktywni niż w przeszłości, a ich liczba zmalała. Przeważnie unikają kontaktu z innymi rasami, ale ich los odwraca się, gdy Merry i Pippin, dwaj hobbici, trafiają do Fangornu. Spotykają tam Drzewca, który początkowo niechętny do angażowania się w sprawy Śródziemia, postanawia zwołać Entmoot – zebranie Entów, aby zdecydować, czy podjąć działania przeciwko Sarumanowi.
Saruman, który został opanowany przez pragnienie władzy, ścinał lasy wokół Isengardu, aby zasilić swoje fabryki i stworzyć armię Uruk-hai. Ta destrukcja roślinności rozwścieczyła Entów, którzy postanowili w końcu stanąć do walki. W wyniku tej decyzji Entowie zaatakowali Isengard w jednej z najbardziej epickich scen „Władcy Pierścieni”. Zniszczyli twierdzę Sarumana, zalali ją wodami Iseny, a Saruman został uwięziony w swojej wieży, Orthanku.
Entowie i Entiany (Żony Entów)
Jednym z najbardziej poruszających wątków związanych z Entami jest ich smutek po utracie Entian (Żon Entów). Według Drzewca, Entiany różniły się od Entów pod względem charakteru i zainteresowań. O ile Entowie opiekowali się dzikimi lasami i naturą, Entiany wolały pielęgnować ogrody, sady i bardziej uporządkowane rośliny.
W przeszłości, Entiany opuściły Entów i przeniosły się na wschód, aby tam zakładać swoje ogrody. Jednak w czasie wojny Morgotha wiele z tych krain zostało zniszczonych, a Entowie stracili kontakt z Entianami. W czasach Trzeciej Ery nikt nie wie, co się z nimi stało, a Entowie, zwłaszcza Drzewiec, żywią nadzieję, że kiedyś zdołają je odnaleźć. Ten smutek po utracie Entian stanowi jeden z bardziej melancholijnych wątków dotyczących Entów w twórczości Tolkiena.
Język Entów
Entowie posługują się własnym, bardzo powolnym i skomplikowanym językiem, nazywanym językiem entów. Jest to jeden z najbardziej skomplikowanych języków w Śródziemiu, a jego charakterystyczną cechą jest to, że jest bardzo rozwlekły. Każde słowo w tym języku jest jak długa pieśń lub poemat, co sprawia, że komunikacja z Entami dla innych ras jest trudna i czasochłonna.
Drzewiec wspomina, że nazwy rzeczy w języku entów nie są „krótkie, jak w waszych językach”, co podkreśla starożytną i złożoną naturę tej rasy.
Podsumowanie
Entowie są jednymi z najstarszych i najpotężniejszych istot w Śródziemiu, symbolizującymi starożytną mądrość i siłę natury. Choć ich liczba i aktywność znacznie zmalała w Trzeciej Erze, to podczas Wojny o Pierścień pokazali, że wciąż mają ogromną moc. Ich zniszczenie Isengardu i pokonanie Sarumana było jednym z najważniejszych momentów w tej wojnie.
Ich związek z naturą i roślinnością, ich melancholia związana z utratą Entian, a także ich głęboka mądrość i starożytność czynią Entów jednymi z najbardziej fascynujących postaci w dziełach Tolkiena.